حق الناس

بزرگی می گفت من دچار حال قبض  شده بودم. بطوری که نه تنها نماز شب نمی خواندم بلکه نماز صبح را نیز قبل از آفتاب بجا آورده و بطور کلی به نماز و عبادت توجهی نداشته و به اصطلاح دل آنرا نداشتم. این مسأله باعث شده بود که من به این عدم توفیق بیندیشم و به دنبال دلیل آن باشم. در همین احوال شبی در خواب یا در عالم مکاشفه به من گفتند « قد شکت عنک عصفورة فی الحضرة» «گنجشکی از تو به خداوند شکایت کرده است». وقتی برخاستم با کمال تعجب به یاد آوردم که چند روز قبل بچه گنجشگی از لانه اش بیرون افتاده بود. من او را در دست گرفته و پس از لحظه ای بازی کردن رهایش نمودم. در واقع این کار بی اعتنایی به او بود، در حالیکه باید لانه اش را یافته و او را کنار مادرش می گذاشتم. از این مطلب بسیار متأثر شده و توبه کردم. اتفاقاً چند روز بعد که به صحرا رفته بودم بچه گنجشکی را در نزدیکی دهان ماری دیدم، پس عصایم را بلند کرده، مار را فراری دادم و بچه گنجشک را با نوازش برگرداندم. همان شب در خواب یا در عالم مکاشفه به من گفتند: گنجشکی نزد خدا از تو تشکر کرد و از این اتفاق و خوابی که دیدم حال قبض در من از بین رفت.

چند تا مومن تا حالا از دست ما پیش خدا شکایت کردن خدا میدونه... گنجیشک که بماند....